O węglowodanach słów kilka

Dzisiaj kontynuacja wpisu o tłuszczach – czyli zapowiadane węglowodany.

Węglowodany można podzielić na dwie grupy:

     1)  Węglowodany kompleksowe – zawierające duże ilości substancji balastowych, występują w warzywach, owocach i produktów z pełnoziarnistych zbóż.

     2)  Węglowodany proste/skażone – występują w słodyczach, produktach z białej mąki, miodzie, cukrze, piwie, itp.

Węglowodany proste docierają do krwi bardzo szybko, przez co po bardzo krótkim czasie od ich spożycia jesteśmy znowu głodni. Natomiast węglowodany kompleksowe nie są, tak jak węglowodany proste, natychmiast wprowadzone do krwi. Najpierw dochodzi do ich rozpuszczenia przez florę bakteryjną znajdującą się w jelitach.

Spożywanie węglowodanów, pomimo, że to właśnie one są odpowiedzialne za nasze problemy z utrzymaniem szczupłej sylwetki jest błędem. Całą winę ponoszą węglowodany proste i to ich powinniśmy unikać. Z wkolei węglowodany kompleksowe są niezbędne, ponieważ „są one bogatym źródłem składników mineralnych, enzymów, witamin, pierwiastków śladowych i substancji balastowych”(Ursula Summ). Właśnie dlatego diety wykluczające węglowodany z menu są niezdrowe.

Zatem skąd wiedzieć, jakie węglowodany powinno się jeść a jakie najlepiej wykluczyć z diety?

Na to pytanie odpowiada nam wartość indeksu glikemicznego dla danego produktu. Zagadnienie to jest mi znane z diety Montignaca, a teraz znajduję jego potwierdzenie w książce Ursuli Summ o diecie niełączenia. I choć te dwie diety różnią się między sobą w kwestii łączenia poszczególnych produktów w posiłkach, to są zgodne co do tego że należy spożywać produkty o niskim indeksie glikemicznym. I powiem Wam, że jak dla mnie to ma sens.

******************************************************************************

substancje balastowe «niestrawne i nieprzyswajalne substancje organiczne w pożywieniu, potrzebne jednak dla prawidłowej funkcji trawienia» (http://sjp.pwn.pl)